Herb jest znakiem identyfikacyjnym rodzin, osób, jednostek terytorialnych, instytucji, utworzonym według specjalnych od wieków ściśle określonych reguł. Herby powstały w XII wieku w środowisku anglo-francuskim jako rozpoznawcze znaki bojowe. Dzisiaj herby są zaszczytnym identyfikatorem stosowanym na pieczęciach, drukach, w architekturze, malarstwie, na papierach i listach firmowych i urzędowych.
Herb państwowy nazywa się dzisiaj godłem.
Zasady przyjmowania nowego herbu są zbliżone do zasad ochrony znaków towarów firmowych.

Herby miejscowości i instytucji stanowią tu wyjątek, gdyż mogą one przybierać herb założyciela lub właściciela. Należy też przy projektowaniu unikać podobieństwa już istniejących herbów. Obecnie nie ma żadnej powszechnie uznawanej instytucji państwowej lub prywatnej zajmującej się rejestracją herbów. Istnieją różne biura heraldyczne, wydające zaświadczenia o prawie do herbu, ale to dotyczy przede wszystkim osób przyjmujących stare herby szlacheckie. Biura te zajmują się raczej projektowaniem i sprawdzaniem prywatnych herbów rodowych, oczywiście za odpowiednią odpłatnością.
W Polsce od niedawna działa „Nowa Heraldia“, Pierwsza Otwarta Księga Herbowa, firma która przede wszystkim bada nadużycia heraldyczne.
Co trzeba zrobić, żeby zarejestrować herb. Właściwie nic, bo takie procedury nie istnieją. Polska, jak i większość krajów Europy, jest republiką, gdzie zostały zniesione przywileje szlacheckie. Oficjalne urzędy heroldyczne nie istnieją. Ale istnieje kilka małych firm – często ukryte pod nazwą spółki, które wykorzystują niewiedzę miłośników herbów, obarczając taką procedurę wysokimi kosztami.
Herb swojego przodka można powiesić u siebie, gdzie się chce. Jeżeli ktoś chce zarejestrować nowo stworzony herb, to może tego dokonać w zagranicznym urzędzie heroldycznym np. w krajach Wspólnoty Brytyjskiej (Wielka Brytania jest monarchią). Nowo utworzony herb można zastrzec jako znak graficzny w Polskim Urzędzie Patentowym, czego koszt wynosi ponad 1000 zł. Osoby nie dbające o prawne zabezpieczenie mogą własnym aktem erygować taki herb i ogłosić to w lokalnej prasie czy w internecie. Nowo wybrany herb Jarnołtowa wystarczyłoby ogłosić na stronie www.jarnoltowo.pl. Ponieważ herb ten związany byłby z rodziną wcześniejszych właścicieli, lub z typową budowlą w miejscowości, a tym samym związany z samym Jarnołtowem, nie byłoby tu według „Nowej Heraldii” żadnych konsekwencji prawnych. Tu wykorzystałem informacje prawne opublikowane w internecie.
Z zasięgniętych informacji od żyjących jeszcze Niemców, którzy zamieszkiwali do końca wojny Jarnołtowo, dowiedziałem się, że w Gross Arnsdorf nie używano żadnego herbu. Moją propozycją byłoby przyjęcie często powtarzającego się herbu na nagrobkach rodowych rodziny von Diebes – dawnych właścicieli wsi.

Leszek Meler
2009