Korzenie wielu królów i książąt Europy sięgają Jarnołtowa

Poprzez urodzoną w Jarnołtowie w około 1582 roku Annę von Diebes córkę właścicieli Jarnołtowa Melchiora von DIEBES (zu Arnsdorf) i Elżbiety (Elizabeth) von PACKMOHR1 korzenie wielu królewskich i książęcych rodów Europy sięgają tej pięknej warmińskiej miejscowości. Zaliczyć do nich można chociażby rodziny: Elżbiety II królowej Anglii, księcia Filipa męża Elżbiety II królowej Anglii, księżnej Grecji Sophii żony króla Hiszpanii, królewską rodzinę Grecji, królewski ród Danii, królewski ród Szwecji, królewski ród Norwegii, królewski ród Belgii, Rosyjską carską rodzinę Romanowów, rodzinę księcia Luxemburga2. Tezę tą dowodzi obraz linii pokrewieństwa będącej odbiciem genealogii tych rodów, którą w największym skrócie można opisać następująco.

Rodzina von Diebes już w XV wieku stała się właścicielem Jarnołtowa, zaświadczają o tym przywileje przyznane przez Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego oraz później przez pierwszego świeckiego Księcia w Prusach Albrechta von Brandenburga. O pobycie von Diebesów w Jarnołtowie zaświadczają także inskrypcje na płytach nagrobnych Melchiora Fridericha von Diebes i Hildebrandta Erharda von Diebes, które spoczywają do dziś w Jarnołtowskim kościele. Linia pokrewieństwa, o której mowa na wstępie przebiega przez poszczególne kolejne pokolenia następująco:

1. Jakub von Diebes s. Baltazara, żona – Anna von Schortzen (Schartzen).
2. Jakub von Diebes auf Bauditten s. Jakuba, żona – Anna von Creytzen.
3. Melchior von Diebes (zu Arnsdorf) s. Jakuba, żona – Elżbieta von Packmohr.
4. Anna von Diebes c. Melchiora, mąż – Ernst von Schlieben auf Tharau-und-Gerdauen.
5. Jerzy Adam I von Schlieben s. Ernsta, żona – Esther von Flanss.
6. Jerzy Adam II von Schlieben s. Jerzego Adama I, żona – Eleonore Christine von Oelsen.
7. Jerzy Adam III von Schlieben s. Jerzego Adama II, żona – Katharine Dorothea (of) Finck-Finckenstein.
8. Leopold Karl von Schlieben-Sanditten s. Jerzego Adama III, żona – Maria Eleonora von Lehndorff (Lehndorf).
9. Fryderyka Amalia von Schlieben c. Leopolda Karla, mąż – Friedrich Karl Ludwig von SCHLESWIG.
10. Wilhelm Charles von SCHLESWIG-HOLSTEIN-SONDERBURG-GLUCKSBURG s. Friedricha Karla Ludwiga, żona – Luise Charlotte Caroline von HESSE-CASSEL.
11. Chrystian IX Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg – książę Szlezwiku-Holsztynu, król Danii s. Wilhelma Charlsa.

Chrystian IX Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg3 w 1842 r. poślubił Luizę z Hesji-Kassel, księżniczkę heską, siostrzenicę Chrystiana VIII Oldenburga, z którą miał sześcioro dzieci:

1. Fryderyk (1843-1912) – jako Fryderyk VIII Glücksburg król Danii, poślubił księżniczkę Luizę Bernadottę córkę Karola XV, króla Szwecji i Norwegii, z którą miała czterech synów i cztery córki, w tym: Chrystiana X – króla Danii; Karola – króla Norwegii jako Haakona VII; Ingeborgę – żonę księcia Szwecji Karola.
2. Aleksandra (1844-1925) – księżniczka duńska, księżna Walii, królowa Wielkiej Brytanii, żona króla Edwarda VII, z którym miała sześcioro dzieci, w tym: Jerzego Fryderyka Ernesta Alberta, przyszłego króla Jerzego V; Maudę przyszłą żonę króla Norwegii Haakona VII.
3. Wilhelm (1845-1913) – jako Jerzy I król Grecji, poślubił wielką księżną Olgę Konstantynównę, z którą miał ośmioro dzieci, w tym: Konstantyna przyszłego króla Grecji; Aleksandrę przyszłą wielką księżną Rosji; Mikołaja – ojciec Mariny, księżnej Kentu (żony księcia Jerzego Windsora); Marię przyszłą wielką księżną Rosji; Andrzeja – ojciec Filipa, księcia Edynburga (męża królowej Wielkiej Brytanii Elżbiety II ).
4. Dagmara (1847-1928) – jako Maria Fiodorowna Romanowa cesarzowa-małżonka cara Rosyjskiego Aleksandra III z którym miała sześcioro dzieci, w tym: Mikołaja II, kolejnego cesarza Rosji; wielkiego księcia Aleksandra Aleksandrowicza; wielkiego księcia Jerzego Aleksandrowicza; wielkiego księcia Michała, teoretycznie ostatniego cesarza Rosji i króla polskiego przez jeden dzień po abdykacji jego brata Mikołaja II, zamordowanego w czerwcu 1918 roku przez bolszewików; wielką księżną Ksenię Aleksandrownę; wielką księżną Olgę Aleksandrownę.
5. Thyra (1853-1933) – księżna Danii, poślubiła następcę tronu Hanoweru, Ernesta Augusta Hanowerskiego, księcia Cumberland z którym miała sześcioro dzieci.
6. Waldemar (1858-1939) – książe Danii, ożenił się z księżniczką Marią Orleańską z dynastii Burbonów, najstarszą córką Roberta, księcia Chartres i Franciszki Orleańskiej. Miał z nią pięcioro dzieci, w tym: Aagę hrabiego Rosenberga; Axela męża księżniczki szwedzkiej – Małgorzaty; Viggo hrabiego Rosenberga; Margrethe żonę księcia René Burbon- Parmeńskiego, która została matką królowej Rumunii, Anny Parmeńskiej.

Jak wynika z powyższego Melchior von Diebes (zu Arnsdorf) był 6 pradziadkiem Chrystiana IX króla Danii, którego z uwagi na to, że jego potomkowie panują (lub panowali) na wielu europejskich tronach królewskich lub książęcych nazywano “ojcem Europy” lub “teściem Europy”. Niezależnie od tego, powiązanie Chrystiana IX z rodem von Diebes umocnione jest przez inną gałąź genealogiczną, to jest poprzez rody von Schlieben i von Finck- Finckenstein. Bowiem siostra Jakuba von Diebes s. Baltazara – Barbara von Diebes wyszła za mąż za Wilhelma von Schliebena, a córka Jakuba von Diebes s. Jakuba – Barbara Jadwiga von Diebes wyszła za mąż za Augusta Feliksa von Finck-Finckensteina.

Skoro można wykazać, iż z rodami von Diebes i von Schlieben spokrewnione są rodziny królewskie to upoważnione jest twierdzenie, że korzenie wielu królów i książąt Europy sięgają także Jarnołtowa.

Kim byli von Diebesowie i von Schliebenowie? Rozkwit tych rodów nastąpił, po II pokój toruńskim zawartym w Toruniu 19 października 1466 r. między Polską, a Krzyżackim Państwem Zakonnym – kończącym wojnę trzynastoletnią, trwającą w latach 1454-1466. W czasie tym Zakon popadł w tarapaty finansowe, w wyniku przyjętych zobowiązań nie mogąc wypłacić gotówki, w zamian za zaciężny udział zbrojny w wojnie po jego stronie, nadawał rycerzom na własność lub w zastaw majątki ziemskie i miasta. To dlatego w historii położonego nieopodal Jarnołtowa Boreczna (wówczas Snelenwalt, niem. Schnellwalde) czytamy, że w 1470 r. wielki mistrz Henryk von Richtenberg zapisał je dowódcy wojsk zaciężnych w służbie zakonu, polskiemu szlachcicowi Hanuszowi Krasnodębskiemu, który przyjął nazwisko Hans Schoneich4. Natomiast w historii pobliskich Małdyty (Maudithen, niem. Maldeuten), że po wojnie trzynastoletniej dobra małdyckie z Zajezierzem i Fiugajkami otrzymał na prawie magdeburskim zaciążnik von Schlieben5.

Von Schliebenowie (Georg i Christopher ) otrzymali także dobra Gerdauen z majątkami Georgenfelde i Lablack oraz miasta Gierdawa (Żeleznodorożnyj ros. Железнодорожный, niem. Gerdauen) i Tarowo (Władimirowo ros. Владимирово, niem. Tharau)6. To właśnie za ich kolejnego następcę Ernsta von Schlieben auf Tharau-und-Gerdauen 24 czerwca 1597 roku wyszła za mąż zamieszkała w Jarnołtowie Anna von Diebes c. Melchiora.

Jarnołtowo za zasługi wojenne, po drugim pokoju toruńskim, otrzymał rycerz Jakub von Diebes s. Baltazara i weszło ono wówczas w skład dóbr majątku rycerskiego Budwity (niem. Bauditten). Majątek ten znacznie powiększył jego syn Jakub von Diebes, który w 1536 roku został starostą iławskim7. Był on wówczas, jak pisze Lech Słodownik – opisując historię gminy Rychliki8, jednym z największych posiadaczy w okolicy, pełnił też funkcję głównego skarbnika książęcego. Posiadał między innymi następujące majątki: Budwity (niem. Bauditten), z Budytami (niem. Boditen) i Gizajnami (niem. Gischainen); Piotrowo (niem. Petersdorf) z jeziorem Rychlickim; Rejsyty (niem. Reysiten); Sasiny (niem. Sassem); Dziśnity (niem. Dosnitten); Jarnołtowo (niem. Gross Arndsdorf); Tarpno (niem. Terpen) i Girgajny (niem. Gergehnen) z Bartami (niem. Barten).

Warszawa, październik 2011 r.

Zbigniew Jerzy Woś

__________________________

1 http://fabpedigree.com/s042/f756726.htm
2 http://pilewski.pl/genea2/mikolaj3.php
3 http://pl.wikipedia.org/wiki/Chrystian_IX
4 http://www.boreczno.dimi.pl/Historia/historia.html
5 http://pl.wikipedia.org/wiki/Małdyty
6 http://pl.wikipedia.org/wiki/Gierdawy
7 Monografia “Iława”, Towarzystwo Miłośników Ziemi Iławskiej, 1999, ISBN 83-87643-75-0
8 http://rychliki.org/index.php?option=com_content&view=article&id=56:rejsyty-niemrossitten& catid=25:historia-gminy&Itemid=37